# 63
grudzień 2015
ISSN 2353-8880
Rozpatrywanie skarg indywidualnych
z zakresu ubezpieczeń gospodarczych wpływających do Rzecznika Ubezpieczonych w okresie od 01.01.2015 r. do 10.10.2015 r.
W okresie od 01.01.2015 r. do 10.10.2015 r. Rzecznik Ubezpieczonych otrzymał 11 612 pisemnych skarg zgłaszanych w indywidualnych sprawach z zakresu problematyki ubezpieczeń gospodarczych (Tabela nr 1). Analizując pisemne skargi kierowane do Biura Rzecznika w indywidualnych sprawach nadal można zaobserwować pewne nieprawidłowości występujące na rynku ubezpieczeniowym. Oznacza to, iż skala nierespektowania prawa przez część podmiotów rynku ubezpieczeniowego względem poszkodowanych jest nadal znacząca.
W przedstawianym okresie sprawozdawczym zaobserwowano również duże zainteresowanie innymi formami kontaktów z Biurem Rzecznika Ubezpieczonych (poradnictwo telefoniczne, poradnictwo e-mailowe, strona internetowa oraz kontakt za pośrednictwem portalu społecznościowego Facebook).
Tabela nr 1
Podział skarg z zakresu ubezpieczeń gospodarczych
kierowanych do Rzecznika Ubezpieczonych w okresie 01.01.2015 r. – 10.10.2015 r.
Lp. |
Podział skarg |
Liczba |
% |
1. |
Dział I – Ubezpieczenia na życie |
3141 |
27,1 |
2. |
Dział II – Pozostałe ubezpieczenia osobowe oraz ubezpieczenia majątkowe |
8387 |
72,2 |
3. |
Brak właściwości Rzecznika Ubezpieczonych |
84 |
0,7 |
4. |
Ogółem |
11 612 |
100 |
W okresie 01.01.2015 r. – 10.10.2015 r. skargi kierowane do Rzecznika Ubezpieczonych napływały zarówno bezpośrednio od osób ubezpieczonych, ubezpieczających, uposażonych i uprawnionych z umowy ubezpieczenia – 8097 spraw (69,7%), jak też za pośrednictwem pełnomocników i innych podmiotów – 3515 spraw (30,3%) (Wykres nr 1).
Tematyka skarg z zakresu ubezpieczeń gospodarczych
W przedstawianym okresie sprawozdawczym – podobnie jak w minionych latach, najliczniejsza grupa skarg, odnosiła się do ubezpieczeń komunikacyjnych – 5370 skarg, co stanowiło 46,2% ogółu spraw. Wśród nich najwięcej spraw odnotowano na obowiązkowe ubezpieczenie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych – 4419 skarg (38,1%).
Najczęściej zgłaszane zastrzeżenia dotyczyły uzyskania pełnej rekompensaty za wynajem pojazdu zastępczego oraz sposobu likwidacji szkody, poprzez nieuprawnione kwalifikowanie jej jako szkody całkowitej. Skarżący wskazywali, iż ubezpieczyciele często zaniżają wartość pojazdu w stanie sprzed szkody, a zawyżają wartość wraku/pozostałości, nie udzielając jednocześnie pomocy w ich zbyciu za ustaloną przez zakład ubezpieczeń cenę. Zgłaszane problemy dotyczyły również m.in. prawa osoby poszkodowanej do decydowania o wyborze części stosowanych do naprawy pojazdu, zasadności stosowania przez ubezpieczycieli amortyzacji części, problematyki wypłaty odszkodowania z tytułu utraty wartości handlowej pojazdu, kosztów związanych z holowaniem i parkowaniem pojazdu, żądania przedstawienia faktur źródłowych stwierdzających rodzaj i źródło nabycia części zamiennych stosowanych przy naprawie pojazdu oraz obniżania przez zakład ubezpieczeń stawek za roboczogodziny.
Natomiast w odniesieniu do szkód na osobie najczęściej pojawiały się zarzuty dotyczące ustalania na zbyt niskim poziomie świadczeń odszkodowawczych, dochodzonych w ramach obowiązkowego ubezpieczenia OC sprawcy szkody – w tym mieszczą się zarówno zarzuty dotyczące zaniżenia procentu uszczerbku na zdrowiu, zbyt niskiej kwoty zadośćuczynienia za doznaną krzywdę oraz zaniżenia stosownego odszkodowania w przypadku znacznego pogorszenia sytuacji życiowej po śmierci osoby najbliższej oraz zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę przyznawanego najbliższym członkom rodziny zmarłego.
Wysoką pozycję w zakresie liczebności skarg w grupie ubezpieczeń komunikacyjnych zajmowały ubezpieczenia autocasco (688 spraw – 5,9%).
Najczęściej podnoszone zarzuty w skargach dotyczyły sporu co do wysokości przyznanego odszkodowania, zapisów o.w.u. skutkujących całkowitą odmową wypłaty odszkodowania oraz interpretacji przepisów ubezpieczeniowych. Sprawy z tego zakresu odnosiły się także do problemów związanych z likwidacją skutków zdarzenia metodą szkody całkowitej, które często wynikały z mało starannego i profesjonalnego określenia wartości pojazdu przy zawieraniu umowy ubezpieczenia i przy likwidacji szkody.
Kolejne miejsce w grupie ubezpieczeń komunikacyjnych – z uwagi na liczbę spraw – zajmowały skargi dotyczące roszczeń regresowych zakładów ubezpieczeń – 89 skarg (0,8%).
Ponadto część skarg dotyczyła Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego, w tym najczęściej odmowy uznania w całości lub w części zasadności zgłaszanych roszczeń odszkodowawczych – 29 skarg (0,2%) oraz nakładania opłat tytułem niedopełnienia obowiązku zawarcia umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych (47 skarg – 0,4%).
Pozostałe wystąpienia skarżących w grupie ubezpieczeń komunikacyjnych dotyczyły ubezpieczeń następstw nieszczęśliwych wypadków kierowcy i pasażerów – 56 skarg (0,5%), ubezpieczeń assistance – 16 skarg (0,1%), ubezpieczeń Zielonej Karty – 12 skarg (0,1%), ubezpieczeń szyb samochodowych – 9 skarg (0,1%) oraz ubezpieczeń kosztów naprawy pojazdu – 5 skarg (Tabela nr 2).
Tabela nr 2
Tematyka skarg z zakresu ubezpieczeń gospodarczych
wpływających do Rzecznika Ubezpieczonych w okresie 01.01.2015 r. – 10.10.2015 r.
Tematyka skarg |
Liczba |
% |
DZIAŁ I – Ubezpieczenia na życie |
3141 |
27,1 |
Ubezpieczenia zawarte przed 1989 r. (tzw. stary portfel)
|
18 1396 |
0,2 12,0 |
Dział II – Pozostałe ubezpieczenia osobowe oraz ubezpieczenia majątkowe |
8387 |
72,2 |
Ubezpieczenia komunikacyjne:
|
5370 |
46,2 |
Ubezpieczenia OC (pozostałe):
|
1075 |
9,3 |
Ubezpieczenia mienia:
|
478 |
4,1 |
Ubezpieczenia sprzętu gospodarstwa domowego i nowo zakupionego sprzętu |
413 |
3,6 |
Ubezpieczenia NNW:
|
339 |
2,9 |
Ubezpieczenia rolne:
|
250 26 |
2,2 0,2 |
Ubezpieczenia turystyczne:
|
127 |
1,1 |
Ubezpieczenia kredytu i innych produktów bankowych:
|
59 |
0,5 |
Regresy (dot. pozostałych szkód) |
29 |
0,2 |
Ubezpieczenia ryzyk finansowych |
29 |
0,2 |
Gwarancje ubezpieczeniowe |
11 |
0,1 |
Ubezpieczenia dziennego pobytu szpitalnego |
7 |
0,1 |
Ubezpieczenia ochrony prawnej |
5 |
0,0 |
Ubezpieczenia zwierząt w gospodarstwach domowych |
4 |
0,0 |
Ubezpieczenia zdrowotne |
3 |
0,0 |
Casco statków powietrznych i morskich |
2 |
0,0 |
Ubezpieczenia maszyn budowlanych |
2 |
0,0 |
UFG dot. upadłości |
2 |
0,0 |
Ubezpieczenia ryzyk budowlanych |
1 |
0,0 |
Ubezpieczenia krótkoterminowych należności eksportowych |
1 |
0,0 |
Ubezpieczenia lotnicze |
1 |
0,0 |
Upadłość zakładów ubezpieczeń |
1 |
0,0 |
Brak danych |
178 |
1,5 |
Brak właściwości Rzecznika Ubezpieczonych |
84 |
0,7 |
Ogółem |
11 612 |
100 |
W omawianej grupie ubezpieczeń znacząca liczba skarg odnosiła się do składek ubezpieczeniowych – 580 skarg (5,0%) (Tabela nr 3). Ubezpieczający skarżyli się przede wszystkim na: wezwanie przez zakład ubezpieczeń do zapłaty składek powstałych na skutek ponownej kalkulacji; występowanie tzw. podwójnego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych; problemy z uzyskaniem zwrotu niewykorzystanej części składki za ubezpieczenie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych w następstwie zbycia pojazdu; wysokość składek, w tym na konstrukcję taryf składek.
W przedstawianym okresie sprawozdawczym na drugim miejscu, pod względem liczebności znajdowały się skargi dotyczące ubezpieczeń na życie – łącznie 3141 spraw, co stanowiło 27,1% wszystkich spraw z zakresu ubezpieczeń gospodarczych, które w tym okresie wpłynęły do Biura Rzecznika Ubezpieczonych.
W ramach tych skarg wyróżniamy umowy zawarte przed 1989 r. przez Państwowy Zakład Ubezpieczeń a realizowane obecnie przez Powszechny Zakład Ubezpieczeń na Życie S.A. (tzw. stary portfel), których problematyka wiąże się ze zbyt niską kwotą ustalonego świadczenia z tytułu ubezpieczenia zaopatrzenia dzieci (tzw. ubezpieczenia posagowe) lub ubezpieczenia renty odroczonej. W niniejszej grupie skarg w okresie od 01.01.2015 r. do 10.10.2015 r. takich spraw odnotowano 18 (0,2%).
Drugi rodzaj umów z zakresu skarg dotyczących ubezpieczeń na życie to umowy zawarte po 1989 r. – łącznie takich skarg odnotowano 3123 (26,9%). Najliczniejsza grupa spraw z omawianego zakresu dotyczyła ubezpieczeń wypadkowych i chorobowych będących uzupełnieniem ubezpieczeń na życie – 1396 spraw (12,0%). Wysoka pozycja w tej grupie skarg dotyczyła ubezpieczeń na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym – 936 spraw (8,1%). Kolejne miejsce zajęły skargi dotyczące ubezpieczeń na życie – 760 spraw (6,5%), ubezpieczeń posagowych, zaopatrzenia dzieci – 13 spraw (0,1%) oraz ubezpieczeń rentowych – 6 spraw (0,1%).
Spory w grupie spraw ubezpieczeń działu I dotyczyły przede wszystkim odmowy uznania roszczenia przez zakład ubezpieczeń, gdy zdarzenie ubezpieczeniowe nie mieściło się w granicach ochrony gwarantowanej umową (np. nie wystąpił nieszczęśliwy wypadek wg definicji określonej w o.w.u.) lub z powodu zatajenia lub podania przez ubezpieczonego nieprawdziwych, bądź niepełnych informacji o stanie jego zdrowia przed zawarciem umowy ubezpieczenia. Dodatkowo w odniesieniu do umów ubezpieczeń na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, w przypadku rezygnacji z umowy ubezpieczenia – stosowanie przez zakłady ubezpieczeń wysokich opłat likwidacyjnych. Pozostałe zarzuty podnoszone pod adresem zakładów ubezpieczeń odnosiły się m.in. do: wysokości świadczenia – w tym zaniżenia procentu uszczerbku na zdrowiu; zbyt niskiej wobec oczekiwań ubezpieczonego, bądź całkowitej odmowy wypłaty tzw. wartości wykupu polisy, proponowanej osobom wypowiadającym umowy w czasie ich trwania (tzw. wykup polisy), czy sporów wynikających z okoliczności towarzyszących zawarciu umowy ubezpieczenia, dotyczących przeważnie niewłaściwej oceny produktu przez ubezpieczających.
Kolejne miejsce w badanym okresie sprawozdawczym, pod względem liczby skarg zajmowały sprawy odnoszące się do ubezpieczenia OC – 1075 skarg (9,3%), w tym: OC z tytułu wykonywanej działalności i posiadanego mienia, OC w życiu prywatnym, OC z tytułu wykonywania zawodu, OC przewoźnika oraz OC statków powietrznych i morskich.
W skargach tych podnoszone były najczęściej zarzuty dotyczące odmowy wypłaty odszkodowania, motywowanej przez zakład ubezpieczeń brakiem ochrony ubezpieczeniowej wynikającej z zakresu zawartej umowy oraz zbyt niskiej kwoty ustalonego odszkodowania, wynikającej – zdaniem skarżących – z braku staranności w określaniu zakresu szkody, a także ze zbyt niskiej sumy gwarancyjnej.
Następna grupa skarg zawierała zarzuty odnoszące się do ubezpieczenia mienia na wypadek kradzieży z włamaniem, od ognia i innych zdarzeń losowych – 478 skarg (4,1%). Znaczna liczba tych spraw odnosiła się do nieprawidłowości w działaniach zakładów ubezpieczeń w sprawie likwidacji szkód zalaniowych, kradzieżowych oraz ogniowych. Przyczyną odmowy wypłaty odszkodowania przez zakład ubezpieczeń były najczęściej: brak ochrony ubezpieczeniowej będący konsekwencją zakresu ochrony wynikającej z zawartej umowy, wobec zdarzenia stanowiącego podstawę roszczenia oraz ustalenie przez zakład ubezpieczeń nieadekwatnej do rozmiaru szkody wysokości odszkodowania, co zdaniem skarżących wynikało z braku staranności w określaniu zakresu szkody.
Wysoką pozycję w zakresie liczebności skarg stanowiły ubezpieczenia sprzętu gospodarstwa domowego i nowo zakupionego sprzętu – 413 spraw (3,6%). Najczęściej podnoszone zarzuty dotyczyły odmowy uznania roszczenia przez zakład ubezpieczeń z uwagi na brak wystąpienia okoliczności objętych ochroną ubezpieczeniową (w szczególności w sytuacji, gdy zaistniałe zdarzenie nie spełniało definicji nieszczęśliwego wypadku zawartej w o.w.u.).
Kolejna grupa skarg dotyczyła ubezpieczeń następstw nieszczęśliwych wypadków – łącznie 339 spraw (2,9%), w tym 81 spraw (0,7%) odnosiło się do ubezpieczeń następstw nieszczęśliwych wypadków młodzieży szkolnej.
Przyczyną tych skarg były najczęściej problemy dotyczące odmowy przyznania świadczenia z powodu braku odpowiedzialności za zdarzenie, gdy – zdaniem zakładu ubezpieczeń – nie mieści się ono w granicach określonych warunkami umowy ubezpieczenia oraz sporów o wysokość świadczenia – w tym zarzuty dotyczące zaniżenia rozmiaru procentowego uszczerbku na zdrowiu, jak też zbyt niskiej kwoty przyznanego świadczenia.
W omawianym okresie sprawozdawczym odnotowano 250 spraw (2,2%) odnoszących się do problematyki ubezpieczeń rolnych. Wśród nich najwięcej skarg dotyczyło umów obowiązkowego ubezpieczenia OC rolników z tytułu posiadania gospodarstwa rolnego. Pozostałe wystąpienia skarżących dotyczyły: obowiązkowego ubezpieczenia budynków wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, ubezpieczeń upraw, ubezpieczeń mienia w gospodarstwach rolnych, ubezpieczeń maszyn rolniczych oraz ubezpieczeń zwierząt w gospodarstwach rolnych.
Ponadto część skarg dotyczyła Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego, w tym odmowy uznania w całości lub w części zasadności zgłaszanych roszczeń odszkodowawczych oraz nakładania opłat tytułem niedopełnienia obowiązku zawarcia umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC rolników z tytułu posiadania gospodarstwa rolnego.
W grupie skarg odnoszących się do problematyki ubezpieczeń rolnych dominowały zarzuty dotyczące sporu co do wysokości przyznanego odszkodowania lub świadczenia, oddalenia roszczenia przez zakład ubezpieczeń w całości, opieszałości w prowadzonym postępowaniu likwidacyjnym, co prowadziło do nieterminowego zaspokajania roszczeń.
Dodatkowo w odniesieniu do umów obowiązkowego ubezpieczenia budynków wchodzących w skład gospodarstwa rolnego przyczyną skarg były m.in. nieprawidłowości w działaniach zakładów ubezpieczeń w odniesieniu do likwidacji szkód huraganowych, zalaniowych oraz ogniowych. W tej grupie skarg, znacząca liczba spraw dotyczyła także pomniejszenia należnego odszkodowania o stopień amortyzacji budynku liczony przez ubezpieczycieli od dnia posadowienia budynku, nie zaś tak jak stanowi ustawa – o jego faktyczne zużycie, które powinno być liczone od dnia rozpoczęcia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń do dnia powstania szkody.
Kolejna pozycja w badanym okresie sprawozdawczym, pod względem liczby skarg odnosiła się do ubezpieczeń turystycznych – 127 (1,1%). Wystąpienia skarżących w tej grupie spraw dotyczyły: ubezpieczenia kosztów leczenia podczas pobytu za granicą, ubezpieczenia kosztów rezygnacji z podróży, ubezpieczenia bagażu, ubezpieczenia kosztów leczenia dla cudzoziemców, ubezpieczenia assistance oraz ubezpieczenia opóźnienia/odwołania lotu.
Z analizy postępowań skargowych wynika, iż przyczyną skarg w grupie ubezpieczeń turystycznych była najczęściej odmowa przyznania odszkodowania lub świadczenia, motywowana przez zakład ubezpieczeń brakiem ochrony ubezpieczeniowej wynikającej z zakresu zawartej umowy, spory odnośnie wysokości odszkodowania lub świadczenia, wynikające przede wszystkim ze zbyt niskiej sumy ubezpieczenia, a także opieszałość w prowadzonym postępowaniu odszkodowawczym, co prowadziło do nieterminowego zaspokajania roszczeń.
Pozostałe grupy skarg nie przekroczyły 1% ogółu spraw, które wpłynęły do Biura Rzecznika Ubezpieczonych w omawianym okresie sprawozdawczym (szczegółowe dane przedstawia Tabela nr 2).
Zarzuty zawarte w skargach z zakresu ubezpieczeń gospodarczych
W okresie od 01.01.2015 r. do 10.10.2015 r., podobnie jak w minionych latach, zdecydowanie dominowały zarzuty zawarte w poniższych grupach (Tabela nr 3):
- oddalenie roszczenia zgłaszanego z tytułu umowy ubezpieczenia – 4980 skarg (42,9%);
- spór co do wysokości przyznanego odszkodowania lub świadczenia – 3359 skarg (28,9%);
- sposób kształtowania taryf składek oraz zawartych w nich systemów zniżek i zwyżek (bonus/malus) zarówno w ubezpieczeniach obowiązkowych, jak i dobrowolnych; rozliczenia tytułem zwrotu niewykorzystanych części składek; wezwania do zapłaty przez zakład ubezpieczeń składek powstałych na skutek ponownej kalkulacji, występowanie tzw. podwójnego ubezpieczenia w odniesieniu do ubezpieczeń OC posiadaczy pojazdów mechanicznych oraz dodatkowo w odniesieniu do umów ubezpieczeń na życie w szczególności z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym zwrot zainwestowanych środków pieniężnych, bez potrącania jakichkolwiek opłat – łącznie 1329 skarg (11,4%);
- opieszałość w postępowaniu odszkodowawczym – 727 skarg (6,3%).
Tabela nr 3
Zarzuty zawarte w skargach z zakresu ubezpieczeń gospodarczych
wpływających do Rzecznika Ubezpieczonych w okresie 01.01.2015 r. – 10.10.2015 r
Lp. |
Przyczyna skargi |
Liczba |
% |
1. |
Zaniżona wartość wykupu polisy |
190 |
1,6 |
2. |
Nieprawidłowe zarządzanie polisą |
19 |
0,2 |
3. |
Opieszałość w wykupie polisy |
8 |
0,1 |
4. |
Odmowa wykupu wartości polisy |
8 |
0,1 |
5. |
Oddalenie roszczenia |
4980 |
42,9 |
6. |
Spór co do wysokości przyznanego odszkodowania lub świadczenia |
3359 |
28,9 |
7. |
Opieszałość w postępowaniu odszkodowawczym |
727 |
6,3 |
8. |
Składki: |
1329 658 |
11,4 5,6 |
9. |
Odmowa kontynuacji ubezpieczenia |
35 |
0,3 |
10. |
Interpretacja przepisów ubezpieczeniowych |
83 |
0,7 |
11. |
Procedury stosowane przez zakład ubezpieczeń |
217 |
1,9 |
12. |
Odmowa wglądu w akta |
283 |
2,4 |
13. |
Zmiana sumy ubezpieczenia |
3 |
0,0 |
14. |
Zmiana o.w.u. w trakcie trwania umowy |
2 |
0,0 |
15. |
Brak wyraźnej przyczyny skargi |
57 |
0,5 |
16. |
Inne przyczyny skargi |
71 |
0,6 |
17. |
Odmowa anulowania, zmniejszenia lub rozłożenia na raty kar i należności regresowych |
157 |
1,4 |
18. |
Brak właściwości Rzecznika Ubezpieczonych |
84 |
0,7 |
19. |
Ogółem |
11 612 |
100 |
Tryb rozpatrywania skarg z zakresu ubezpieczeń gospodarczych i wyniki interwencji
W okresie od 01.01.2015 r. do 10.10.2015 r. w większości spraw kierowanych do urzędu tj. w 10 241 sprawach (88,2%) Rzecznik Ubezpieczonych podjął interwencję (Wykres nr 2). Podjęcie interwencji w danej sprawie miało miejsce wówczas, gdy z posiadanego materiału wynikało, iż naruszone zostało prawo lub interes osób ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia. Rzecznik Ubezpieczonych odmówił podjęcia interwencji w 1125 przypadkach, co stanowiło 9,7% wszystkich skarg z zakresu ubezpieczeń gospodarczych. Podstawową przyczyną niepodjęcia interwencji było kierowanie do Rzecznika spraw jako do kolejnego adresata („do wiadomości”), gdyż ich autorzy wyraźnie zaznaczali, iż chodzi im jedynie o zapoznanie Rzecznika z daną sprawą. Nie podejmowano również interwencji w sprawach, w których stwierdzono, iż analiza posiadanych dokumentów nie wskazuje na naruszenia prawa, bądź interesów osób, które Rzecznik Ubezpieczonych reprezentuje. Znaczna grupa spraw wymagała uzupełnienia o dodatkowe informacje, bez których dalsze badanie jej było niemożliwe. Do zakresu spraw, w których nie podjęto interwencji zaliczono również przypadki braku właściwości Rzecznika Ubezpieczonych, wycofania skargi przez skarżącego, sprawy w których toczy się postępowanie przed sądem, zapadły już wyroki sądowe lub zawarto ugodę z zakładem ubezpieczeń, która zawierała zrzeczenie się przez skarżącego dalszych roszczeń.
Wobec 2,1% skarg kierowanych do Rzecznika Ubezpieczonych w okresie od 01.01.2015 r. do 10.10.2015 r., nie dokonano jeszcze ostatecznej oceny w postępowaniu wewnętrznym. Dopiero jego zakończenie pozwoli na podjęcie decyzji w sprawie dalszego postępowania.
W wyniku interwencji Rzecznika Ubezpieczonych w okresie od 01.01.2015 r. do 10.10.2015 r. łącznie w odniesieniu do 2008 skarg nastąpiła zmiana stanowiska na korzyść skarżącego, co stanowiło 26,8% wszystkich spraw zakończonych, w tym 67 spraw zostało uznanych w drodze wyjątku (0,9%).
W omawianym okresie sprawozdawczym, 5492 sprawy zostały zakończone wynikiem negatywnym, co stanowiło 73,2% wszystkich skarg, w których Rzecznik Ubezpieczonych zakończył postępowanie interwencyjne (Wykres nr 3).
Liczba skarg z zakresu ubezpieczeń gospodarczych kierowanych na poszczególne zakłady ubezpieczeń
W omawianym okresie do Biura Rzecznika Ubezpieczonych wpłynęło łącznie 3141 skarg odnoszących się do nieprawidłowości w dziale I, co stanowiło 27,1% wszystkich spraw (Tabela nr 1).
Na funkcjonowanie określonych zakładów ubezpieczeń działu I z siedzibą w Polsce odnotowano 3095 wystąpień; 20 spraw dotyczyło Oddziałów zagranicznych zakładów ubezpieczeń w Polsce; w 17 przypadkach sprawy odnosiły się do funkcjonowania zagranicznych podmiotów (Tabela nr 4); w 9 sprawach brak było wskazania nazwy zakładu ubezpieczeń na życie, którego dotyczyła skarga.
W okresie od 01.01.2015 r. do 10.10.2015 r. odnotowano łącznie 8387 skarg odnoszących się do nieprawidłowości w dziale II, co stanowiło 72,2% wszystkich spraw (Tabela nr 1).
Na działalność poszczególnych zakładów ubezpieczeń działu II z siedzibą w Polsce wpłynęło 7245 skarg; 885 spraw odnosiło się do działalności Oddziałów zagranicznych zakładów ubezpieczeń w Polsce; 81 skarg odnotowano na działalność zagranicznych zakładów ubezpieczeń; w 54 przypadkach wystąpienia skarżących odnosiły się do funkcjonowania podmiotów ustanowionych przez zagraniczne zakłady ubezpieczeń jako reprezentantów do spraw roszczeń na terenie Polski nie będących zakładami ubezpieczeń (Tabela nr 5); 82 skargi dotyczyły Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego; 1 sprawa dotyczyła działalności Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych oraz 1 sprawa dotyczyła upadłego zakładu ubezpieczeń, a w odniesieniu do 38 wniosków skarżący nie określili nazwy zakładu ubezpieczeń działu II będącego podmiotem skargi.
W pozostałych 84 sprawach brak było właściwości Rzecznika Ubezpieczonych (Tabela nr 1).
Tabela nr 4
Liczba skarg kierowanych do Rzecznika Ubezpieczonych w okresie 01.01.2015 r. – 10.10.2015 r. w związku z działalnością
poszczególnych zakładów ubezpieczeń działu I – w porównaniu do ich udziału w rynku (stan na 30.06.2015 r.)*
Lp. |
Zakłady ubezpieczeń |
Liczba skarg |
% ogólnej |
Udział zakładu ubezpieczeń w rynku działu I w % |
1. |
AEGON TU na Życie S.A. |
72 |
2,292 |
3,412 |
2. |
TU Allianz Życie Polska S.A. |
100 |
3,184 |
2,956 |
3. |
AVIVA TU na Życie S.A. |
44 |
1,401 |
7,630 |
4. |
AXA ŻYCIE TU S.A. |
150 |
4,776 |
4,721 |
5. |
BZ WBK – AVIVA TU na Życie S.A. |
6 |
0,191 |
0,888 |
6. |
TU na Życie Cardif Polska S.A. |
29 |
0,923 |
0,748 |
7. |
Compensa TU na Życie S.A. Vienna Insurance Group |
95 |
3,025 |
2,277 |
8. |
WTUŻiR Concordia Capital S.A. |
30 |
0,955 |
0,202 |
9. |
STU na Życie Ergo Hestia S.A. |
77 |
2,451 |
5,764 |
10. |
TU na Życie Europa S.A. |
187 |
5,954 |
3,218 |
11. |
Generali Życie TU S.A. |
193 |
6,145 |
4,807 |
12. |
TU INTER – ŻYCIE Polska S.A. |
8 |
0,255 |
0,036 |
13. |
MACIF Życie TUW |
- |
- |
0,057 |
14. |
METLIFE TUnŻiR S.A. |
73 |
2,324 |
7,370 |
15. |
NATIONALE - NEDERLANDEN TUnŻ S.A. |
57 |
1,815 |
4,994 |
16. |
Open Life TU Życie S.A. |
211 |
6,718 |
6,739 |
17. |
PKO ŻYCIE TU S.A. |
69 |
2,197 |
4,039 |
18. |
POCZTOWE TUnŻ S.A. |
- |
- |
0,003 |
19. |
Polisa – Życie TU S.A. Vienna Insurance Group |
45 |
1,433 |
0,946 |
20. |
PRAMERICA Życie TUiR S.A. |
9 |
0,287 |
0,757 |
21. |
PZU Życie S.A. |
1176 |
37,440 |
28,363 |
22. |
TUW Rejent – Life |
- |
- |
0,054 |
23. |
Signal Iduna Życie Polska TU S.A. |
11 |
0,350 |
0,221 |
24. |
Skandia Życie TU S.A. |
180 |
5,731 |
2,662 |
25. |
TU SKOK Życie S.A. |
21 |
0,669 |
0,223 |
26. |
UNIQA TU na Życie S.A. |
16 |
0,509 |
0,574 |
27. |
TUnŻ WARTA S.A. |
236 |
7,514 |
6,338 |
28. |
Oddziały zagranicznych zakładów ubezpieczeń w Polsce:
|
20 16 |
0,637 0,509 |
- |
29. |
Zagraniczne zakłady ubezpieczeń |
17 |
0,541 |
- |
* Udział w rynku mierzony składką przypisaną brutto w dziale I, za: Biuletyn Kwartalny. Rynek ubezpieczeń 2/2015, www.knf.gov.pl.
Tabela nr 5
Liczba skarg kierowanych do Rzecznika Ubezpieczonych w okresie 01.01.2015 r. – 10.10.2015 r. w związku z działalnością
poszczególnych zakładów ubezpieczeń działu II – w porównaniu do ich udziału w rynku (stan na 30.06.2015 r.)*
Lp. |
Zakłady ubezpieczeń |
Liczba skarg |
% ogólnej |
Udział zakładu ubezpieczeń w rynku działu II w % |
|
Liczba skarg |
Liczba skarg |
||||
1. |
TUiR Allianz Polska S.A. |
424 |
293 |
5,055 |
6,420 |
2. |
AVIVA TU Ogólnych S.A. |
102 |
85 |
1,216 |
1,535 |
3. |
AXA TUiR S.A. |
28 |
3 |
0,334 |
0,931 |
4. |
BENEFIA TU S.A. Vienna Insurance Group |
91 |
84 |
1,085 |
0,682 |
5. |
BRE Ubezpieczenia TUiR S.A. |
71 |
56 |
0,847 |
1,051 |
6. |
BZ WBK – AVIVA TU Ogólnych S.A. |
14 |
- |
0,167 |
0,809 |
7. |
TU Compensa S.A. Vienna Insurance Group |
233 |
127 |
2,778 |
3,700 |
8. |
Credit Agricole TU S.A. |
- |
- |
- |
0,014 |
9. |
D.A.S. TU Ochrony Prawnej S.A. |
4 |
- |
0,048 |
0,064 |
10. |
STU Ergo Hestia S.A. |
780 |
489 |
9,300 |
13,220 |
11. |
TU Euler Hermes S.A. |
1 |
- |
0,012 |
1,070 |
12. |
TU Europa S.A. |
147 |
4 |
1,753 |
2,663 |
13. |
Generali TU S.A. |
508 |
353 |
6,057 |
3,265 |
14. |
Gothaer TU S.A. |
262 |
172 |
3,124 |
2,149 |
15. |
TU INTER Polska S.A. |
28 |
- |
0,334 |
0,451 |
16. |
TU INTERRISK S.A. Vienna Insurance Group |
514 |
216 |
6,129 |
3,173 |
17. |
KUKE S.A. |
- |
- |
- |
0,150 |
18. |
Link 4 TU S.A. |
217 |
198 |
2,587 |
1,836 |
19. |
TUiR Partner S.A. |
3 |
2 |
0,036 |
0,006 |
20. |
PTR S.A. |
- |
- |
- |
2,273 |
21. |
PZU S.A. |
2241 |
1548 |
26,720 |
31,043 |
22. |
Signal Iduna Polska TU S.A. |
17 |
- |
0,203 |
0,190 |
23. |
UNIQA TU S.A. |
242 |
128 |
2,885 |
3,999 |
24. |
TUiR WARTA S.A. |
845 |
450 |
10,075 |
14,046 |
25. |
TU ZDROWIE S.A. |
1 |
- |
0,012 |
0,084 |
26. |
Concordia Polska TUW |
23 |
9 |
0,274 |
0,890 |
27. |
TUW Cuprum |
4 |
- |
0,048 |
0,311 |
28. |
Pocztowe TUW |
36 |
27 |
0,429 |
0,280 |
29. |
TUW SKOK |
52 |
- |
0,620 |
0,662 |
30. |
TUW TUW |
190 |
101 |
2,265 |
1,670 |
31. |
TUZ TUW |
167 |
103 |
1,991 |
1,363 |
32. |
Oddziały zagranicznych zakładów ubezpieczeń w Polsce: |
885 |
769 |
10,552 |
- |
33. |
Zagraniczne zakłady ubezpieczeń |
81 |
12 |
0,966 |
- |
34. |
Reprezentanci do spraw roszczeń na terenie Polski nie będący ZU |
54 |
53 |
0,644 |
- |
* Udział w rynku mierzony składką przypisaną brutto w dziale II, za: Biuletyn Kwartalny. Rynek ubezpieczeń 2/2015, www.knf.gov.pl.
Wydawca
Rzecznik Finansowy
Al. Jerozolimskie 87
02-001 Warszawa
Redakcja
Redaktor naczelna: Aleksandra Wiktorow
Rada redakcyjna: Krystyna Krawczyk, Aleksander Daszewski
Rada programowa: członkowie Rady Ubezpieczonych
Sekretarz redakcji: Urszula Borowiecka
(C)2015 Rzecznik Finansowy. Wszelkie prawa zastrzeżone.